Sıtkı Şeremetli – Köşe Yazısı

Sındırgı'da yaşanan gerçek bir hikâye...
Aile toplumun direğidir. Aile mefhumu çökerse toplum çöker. 
Türk İslam toplumunda ailenin varlık ve değeri çok önemlidir.
Yozlaşmış Batı yok olan aile değerleri ile büyük bir sosyal bunalım yaşamaktadır. 
Buna karşın çeşitli kayıpları olsa da Türk toplumunda aile kavramı hala varlığını sürdürmektedir.
Dileriz ki, bundan böyle bu değerlerimizi arttırarak sürdürürüz.
Öncelikle ''Aile'' kavramına inanmalıyız.
Sonra aile olmanın gereğini yerine getirmeliyiz. 
Karşılıklı sevgi, saygı, fedakârlık, ahlak, sabır gibi zenginlikleri aile yapısının temel değerleri olarak inşa etmeliyiz.
Güzel yaşam hikâyelerini örnek almalıyız.
xxx
Bir zamanlar Balıkesir’in Sındırgı ilçesinin dağ köylerinden birinde yaşayan 90 yaşlarında fakat çok dinç ve genç görünümlü Bayram Dede isimli biri varmış. Çevresinde bulunan herkes ona çok özenir ve sorarlarmış ‘ Bu gençliğin sırrı nedir?’ diye. İhtiyar delikanlı güler geçermiş bu soruya. Artık sorular sık, soranlar çok olunca cevap vermek vacip olmuş sanki.
Düşünmüş nasıl anlatırım bu sırrımı kolayca herkese. Sonra tüm meraklıları bir akşam yatsı namazından sonra evine yemeğe davet etmeye karar vermiş.
“Bu davette size sırrımı açıklayacağım” demiş. Herkes merakla davete gelmiş. Yemekler yenilmiş, içecekler içilmiş, sohbetler edilmiş vakit iyice gecikmiş. Ama gençlik sırrı ile ilgili tek kelime edilmemiş. Herkes konu ne zaman açılacak diye merek ederken, Bayram Dedemiz huri gibi sevimli hanımına seslenmiş:
– “Hatun, şu hayattan (kilerden) bir karpuz getirir misin bize, sana zahmet!” Hanım hemen doğrulmuş, kilere giderek kaş ile göz arasında gidip bir karpuz getirmiş. Bayram Dedemiz şöyle eliyle bir vurmuş tık tık diye sonra da:
” Bu karpuz avara hanım, güzel çıkmayacak, başka getirir misin bir zahmet” demiş. Hanım onu götürmüş bir tane daha getirmiş. Dede onu da bir yoklamış yine beğenmemiş.
“ Hanım sana yine zahmet olacak ama bu da avara başka bir tane getirir misin “ demiş, Başka istemiş? Bu böylece üç dört sefer daha tekrarlamış.
Neyse misafirleri de sıkmamak için Dedemiz beşincide karpuzu beğenmiş ve karpuz kesilmiş, misafirlere ikram edilmiş. Herkes karpuzunu afiyetle yerken Bayram Dede sormuş.
“Eeee? Efendiler işte benim gençliğin sırrı burada, anladınız mı?
Herkes birbirinin yüzüne bakmış. Kimse bir şey anlamamış “Aman dede demişler nerde? Anlamadık biz bu sırrı!” Bayram Dedemiz gülmüş.
“Efendiler” demiş “O gördüğünüz karpuz hayatta (kilerde) bir tanecikti, tekti. Ben hanıma git de başka getirir misin dedikçe o hayata (kilere) gidip geliyor aynı karpuzu getiriyordu. Bir kere bile “aman be adam, deli misin nesin şu tek karpuzu ne taşıttırıyorsun bana defalarca…” demedi.
Beni sizin önünüzde mahcup duruma düşürmedi. İşte ben bütün gençliğimi bu hanımıma borçluyum. Biz birbirimizi hiç başkalarının önünde zor duruma düşürmeyiz. Aile içindeki hiçbir şeyi dışarıya yansıtmayız. Hep birbirimize destek olur, dert ortağı olur, yardım ederiz. Birbirimizle ilgili olan problemleri yine birbirimize anlatırız. İyi kötü her olayı da birlikte paylaşırız.’ ” Hayat seçtiğiniz kadındır…” demiş.(İktibastır)